اندیشمندان اهل سنّت از دیر باز، نگاهى نقّادانه به فرهنگ و معارف شیعى داشته‏اند، همواره پرسش‏ها و شبهاتى را مطرح مى‏کردند که این رویکرد با ظهور وهّابیّت در شبه جزیره عربستان، روند فزاینده‏اى به خود گرفته به‏ویژه آن که پس از پیروزى انقلاب پرشکوه اسلامى ایران با روش‏هاى مدرن و با استفاده از رسانه‏هاى عمومى اینترنت و ماهواره در سطح وسیعى گسترش یافته است.

این تهاجم ‏ها در سال‏هاى اخیر گسترش چشم‏گیرى داشته به گونه‏اى که از مردم عادّى تا استادان، دانش‏جویان و دانش ‏آموزان و حتّى روحانیّان کاروان‏هاى حج را هم در بر گرفته است.

گرچه بیشتر این شبهات، افترا و دروغ و یا جهل و نادانى است، ولى این مسئله، مسئولیّت استادان و دانش پژوهان را در پاسخ‏گویى نمى‏کاهد؛ چرا که مخالفان مکتب اهل‏بیت علیهم‏السلام هرگز تصوّر نمى‏کردند که ملّت ایران بتوانند با پشتوانه فرهنگ غنى شیعه، این گونه به صحنه بیاید و با دست خالى، ولى با قلبى آکنده از ایمان و عشق به اسلام و تشیّع، طومار حکومت تا دندان مسلّح را ـ که از هر سو مورد حمایت‏هاى بى‏دریغ شرق و غرب قرار مى‏گرفت ـ براى همیشه درهم بپیچد و به جاى آن، حکومت اسلامى را بر پایه فقه شیعه تأسیس نماید.

دروغ پردازى‏هاى وهابیت نسبت به شیعه:

مخالفان مکتب اهل‏بیت علیهم‏السلام و طالبان زر و زور با گسترش فرهنگ تشیّع، موقعیّت خود را در خطر مى‏بینند. از این رو، با تألیف کتاب‏هاى ضدّ شیعىِ سراسر از تهمت و دروغ، سعى در مخدوش کردن چهره نورانى مذهب شیعه را در سطح جهانى دارند.

به نمونه‏هایى از سخنان بى‏پایه وهّابیّت توجه کنیم:

1. ابن تیمیّه نظریّه پرداز برجسته وهّابیّت مى‏نویسد:

الرافضه لم یدخلوا فی الإسلام رغبه ولا رغبه، ولکن مقتا لأهل الإسلام(1)؛ هدف شیعیان از مسلمان شدن نابود کردن اسلام بوده است.

والیهود لا یرون على النساء عدّه وکذلک الرافضه(2)؛ زنان شیعه همانند زنان یهود عده نگه نمى‏دارند.

والیهود یستحلّون أموال الناس کلّهم وکذلک الرافضه(3)؛ شیعیان همانند یهود اموال دیگران را بر خود حلام مى‏شمرند.

2. ابراهیم سلیمان جبهان، نویسنده مصرى مى‏نویسد:

إنّ نکاح الأمّ عندهم هو من البر بالوالدین، وإنّه عندهم من أعظم القربات(4)؛ شیعیان ازدواج با مادر را یک نوع نیکى به پدر و مادر مى‏شمارند و از بزرگ‏ترین وسیله‏هاى تقرّب به خداوند متعال مى‏دانند.

3. دکتر عبداللّه‏ محمّد غریب دانشمند مصرى در کتاب سراسر دروغ و تهمت خود «وجاء دور المجوس» مى‏نویسد:

إنّ الثوره الخمینیّه مجوسیّه ولیست إسلامیّه، أعجمیّه ولیست عربیّه، کسرویّه ولیست محمّدیّه(5)؛ نهضت [امام [خمینى، یک نهضت مجوسى، عجمى و کسروى است، نه نهضت اسلامى، عربى و محمّدى.

نعلم أنّ حکّام طهران أشدّ خطرا على الإسلام من الیهود، ولاننتظر خیرا منهم، وندرک جیّدا أنّهم سیتعاونون مع الیهود فی حرب المسلمین(6)؛ مى‏دانیم که خطر حاکمان تهران بر اسلام از خطر یهود بر اسلام، سخت‏تر است و از آنان هیچ امید خیرى انتظار نمى‏رود و نیک مى‏دانیم که آنان به‏زودى با یهود، هم‏داستان شده و به جنگ مسلمانان خواهند آمد!

4. دکتر ناصر قفارى در رساله دکتراى خود که اکنون کتاب درسى دانشگاه مدینه است، مى‏نویسد:

أدخل الخمینى إسمه فی أذان الصلوات، وقدّم إسمه حتّى على إسم النبیّ الکریم، فأذان الصلوات فی ایران بعد استلام الخمینى للحکم وفى کلّ جوامعها کما یلى: اللّه أکبر، اللّه اکبر، خمینى رهبر، أی الخمینی هو القائد، ثمّ أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه(7)؛ امام خمینى، نام خود را در اذان نمازها داخل کرده و حتّى نام خود را بر نام پیامبر نیز مقدّم نموده است. در ایران، اذان در نمازها بعد از اعلام امام خمینى به عنوان حاکم ایران و حاکم همه جوامع مسلمانان چنین است: اللّه‏اکبر، اللّه‏اکبر، خمینى رهبر یعنى خمینى پیشواى ماست، سپس مى‏گویند: شهادت مى‏دهم که محمّد فرستاده خداست!

جاى بسى شگفتى است کتاب‏هایى که بر ضدّ جنایات صهیونیسم در فلسطین اشغالى نوشته مى‏شود، بسیار کمتر از کتاب‏هایى است که بر ضدّ شیعه تألیف مى‏گردد.

5. در حجّ سال 1381، ده میلیون و 685 هزار جلد کتاب به 20 زبان زنده دنیا که غالبا بر ضدّ شیعه بوده از سوى دولت سعودى در میان زائران خانه خدا، پخش شده است(8).

چشم‏انداز مذهب شیعه:

یکى از انگیزه‏هاى تهاجم وسیع وهّابیّت بر ضدّ مذهب اهل بیت علیهم‏السلام ، به سبب ترس و وحشت آنان از گسترش این فرهنگ برخاسته از سنّت راستین محمّدى مطابق با قرآن در میان جوانان و دانشمندان تحصیل کرده است. براى روشن شدن مطلب به نمونه‏هایى از گرایش به مذهب شیعه اشاره مى‏کنیم:

1. دکتر عصام العماد، فارغ التحصیل دانشگاه «الإمام محمّد بن سعود» در ریاض و شاگرد بن باز (مفتى اعظم سعودى) و امام جماعت و خطیب جمعه یکى از مساجد بزرگ صنعاء و از مبلّغان وهّابیّت در یمن که کتابى نیز در اثبات کفر و شرک شیعه تحت عنوان «الصله بین الإثنى عشریّه وفرق الغلاه» نوشته و به دنبال تحقیق و بررسى، با فرهنگ نورانى تشیّع آشنا شد و از فرقه وهّابیّت دست کشید و به مذهب شیعه مشرّف گردید.

وى مى‏نویسد:

«وکلَّما نقرأ کتابات إخواننا الوهّابیّین نزداد یقیناً بأنّ المستقبل للمذهب الاثنى عشرى؛ لأنّهم یتابعون حرکه الانتشار السریعه لهذا المذهب فى وسط الوهّابیّین وغیرهم من المسلمین»(9)؛ با مطالعه کتاب‏هایى که وهّابیّت در سال‏هاى اخیر نوشته‏اند، بر یقین ما افزوده مى‏شود که تنها مذهبِ آینده، همان مذهب شیعه امامیّه است؛ زیرا آنان دنبال انتشار وگسترش سریع این مذهب در جوامع وهّابى و سایر مسلمانان مى‏باشند.

سپس از قول شیخ عبد اللّه الغُنیمان استاد «الجامعه الإسلامیّه» در مدینه منوّره نقل مى‏کند:

إنّ الوهّابیّین على یقین بأنّ المذهب (الاثنى عشر) هو الذى سوف یُجذبُ إلیه کلّ أهل‏السنَّه وکلّ الوهّابیّین فى المستقبل القریب(10)؛ وهّابیان به یقین دریافته‏اند، تنها مذهبى که در آینده، اهل سنّت و وهّابیّت را به‏سوى خود جذب خواهد کرد، همان مذهب شیعه امامى است.

2 . آقاى شیخ ربیع بن محمّد، از نویسندگان مشهور سعودى مى‏نویسد:

وممّا زاد عجبی من هذا الأمر أنّ إخواناً لنا ومنهم أبناء أحد العلماء الکبار المشهورین فى مصر، ومنهم طلاّب علم طالما جلسوا معنا فی حلقات العلم، ومنهم بعضُ الإخوان الذین کنّا نُحْسن الظنَّ بهم؛ سلکوا هذا الدَرْب، وهذا الاتّجاه الجدید هو (التشیّع)، وبطبیعه الحال أدرکت منذ اللحظه الأولى أنّ هؤلاء الإخوه کغیرهم فی العالم الإسلامی بهرتهم أضواء الثوره الإیرانیّه(2)؛ آن چه باعث فزونى شگفتى من گردیده، این است که گروهى از برادران وهّابى ما که برخى از فرزندان شخصیّت‏هاى علمى در مصر هستند و برخى از دانش‏جویانى هستند که مدّت‏ها در جلسات علمى ما شرکت مى‏جستند و برخى از برادرانى که ما به آنان خوش‏بین بودیم، اخیرا به سراغ مکتب تشیّع رفته‏اند.

و چیزى که در همان آغاز توجه ما به خود جلب کرد این بود که تمامى این‏ها، تحت تأثیر درخشش نور انقلاب اسلامى ایران قرار گرفته‏اند.

3 . شیخ محمّد مَغراوى نویسنده مشهور وهّابى مى‏گوید:

بعد انتشار المذهب الإثنى عشری فی مشرق العالم الإسلامی، فخفت على الشباب فی بلاد المغرب ... (11)؛ باگسترش مذهب تشیّع در میان جوان‏هاى مشرق زمین، بیم آن را دارم که این فرهنگ در میان جوان‏هاى مغرب زمین نیز گسترده شود.

4 . دکتر ناصر قفارى استاد دانشگاه‏هاى مدینه مى‏نویسد:

وقد تشیّع بسبب الجهود التى یبذلها شیوخ الإثنى عشریّه من شباب المسلمین، ومن یطالع کتاب عنوان المجد فى تاریخ البصره ونجد یَهُولُه الأمر حیث یجدُ قبائل بأکملها قد تشیّعت(12)؛ اخیرا تعداد زیادى از اهل سنّت به مذهب شیعه گرویده‏اند و اگر کسى کتاب «عنوان المجد فى تاریخ البصره ونجد» را مطالعه کند به وحشت مى‏افتد که چگونه برخى از قبایل عربى به صورت کامل، مذهب شیعه را پذیرفته‏اند.

5 . شیخ مَجْدى محمّد على محمّد، نویسنده برجسته وهّابى سخن جالبى دارد.او مى‏گوید:

جاءنی شابّ من أهل السنّه حیران، وسبب حیرته أنّه قدامتدّت إلیه أیدى الشیعه ... حتّى ظنّ المسکین أنّهم ملائکه الرحمه وفرسان الحقّ(13)؛ یکى از جوان‏هاى اهل سنّت حیرت زده نزد من آمد وقتى که علّت حیرت او را جویا شدم، دریافتم که دست یکى از شیعیان به وى رسیده است و این جوان سنّى تصوّر کرده است که شیعیان ملائکه رحمت و شیر بیشه حقّ مى‏باشند.

نگاه اجمالى به محتویات کتاب

با توفیقات الهى و عنایت حضرت ولى عصر ـ ارواحنا فداه ـ ما در این کتاب تلاش کردیم حقایقى از مبانى فکرى و اعتقادى فرقه وهابیت را از منابع معتبر تاریخى بررسى نموده و عملکرد آنان را در طول تاریخ که برخواسته از تفکر انحرافى آن‏ها است، در هفت فصل به نمایش بگذاریم.

فصل اول: وهّابیّت عامل تفرقه میان امّت‏ها؛

فصل دوم: ریشه‏هاى تاریخى وهّابیّت؛

فصل سوم: کارنامه عملى وهابیت؛

فصل چهارم: وهّابیّت و خداشناسى؛

فصل پنجم: وهّابیّت و تکفیر مسلمانان؛

فصل ششم: وهّابیّت واتهام بدعت به مسلمانان؛

فصل هفتم: حرمت توسّل به پیامبران و اولیاء،

و در جلد دوم کتاب نیز به پاسخ دیگر شبهات اساسى وهابیت خواهیم پرداخت، مانند:

شبهات وهابیت در توسل به اولیاى الهى؛

زیارت قبور اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‏السلام ؛

بناى بر قبور و ساختن حرم ائمه علیهم‏السلام ؛

درخواست شفاعت از شفاعت گران الهى؛

مقامات معنوى اولیاى الهى؛

بزرگداشت مراسم ولادت مردان خدا؛

عزادارى امام حسین علیه‏السلام و دیگر اولیاى الهى و... .

مؤسسه تحقیقاتى حضرت ولى عصر (عج)

پی نوشت:

(1) منهاج السنّه، ج 1، ص 23.

(2) همان، ص 25.

(3) همان، ص 26.

(4) تبدید الظلام، ص 222.

(5) وجاء دور المجوس، ص 357.

(6) همان، ص 374.

(7) اصول مذهب الشیعه الإمامیّه، ج 3، ص 1392.

(8) روزنامه عکاظ، به تاریخ 11/9/81 به نقل از: مجلّه میقات، شماره 43، ص 198.

(9) المنهج الجدید والصحیح فى الحوار مع الوهّابیّین، ص 178.

91) همان.

(10) الشیعه الإمامیّه فى میزان الإسلام، ص 5.

(11) من سبَّ الصحابه ومعاویه فأُمّه هاویه، ص 4.

(12) أُصول مذهب الشیعه الإمامیّه الاثنى عشریّه، ج 1، ص 9.

(13) انتصار الحق، ص 14 و 11.